اوایل بهار 1390 بود که رستاک پا گرفت چند نفری جمع شدیم و با هدف تولید لیوان های دوجداره و سه جداره شروع به کار کردیم آن وقت ها لیوان دوجداره کاغذی در ایران نبود و به صورت محدود از استرالیا می آمد حتی کشور چین هم آن موقع تولید نداشت؛ پس با کمپانی استرالیایی وارد مذاکره خرید دستگاه تولید لیوان شدیم ولی با توجه به تقاضای بازار، و مبلغ خرید ماشین آلات این کار توجیه اقتصادی نداشت.
پس تیم فنی رستاک برآن شد که با مهندسی معکوس روی لیوان اولین دستگاه ایرانی را بسازد؛ کار طاقت فرسا بود و کند اما هدف معلوم بود و عاقبت انجام شد.
حالا رستاک دستگاه تولید لیوان را ساخته بود با دو ویژگی منحصر به فرد ساخته بود: اول اینکه چسب زدن برای دوجداره شدن از مراحل تولید حذف شده بود: ثانیا با حداقل تیراژ می توانستیم لیوان اختصاصی برای متقاضیان تولید کنیم.
پس از ما سال ها بعد همکارانی پیدا شدند ماشین تولید ساختند و بی انصافی نباشد تولیدات خوبی هم انجام دادند.